Uncategorized

Το κύριο ή θεμελιώδες οικονομικό πρόβλημα που αντιμετωπίζει κάθε κοινωνία και από το οποίο, συνήθως, προέρχονται και τα άλλα οικονομικά προβλήματα, είναι το πώς θα μπορέσουν οι άνθρωποι να ικανοποιήσουν τις απεριόριστες ανάγκες που έχουν, σύμφωνα με τα περιορισμένα μέσα που διαθέτουν. Δηλαδή, το κύριο οικονομικό πρόβλημα κάθε κοινωνίας προέρχεται από τη διαφορά που υπάρχει […]

Η επιλογή των «εργαλείων», δηλαδή των μέσων ή πράξεων άσκησης Νομισματικής Πολιτικής, μακροχρόνια και βραχυχρόνια, απασχολεί διαρκώς τις νομισματικές αρχές παγκοσμίως, τόσο για τις επιπτώσεις της στις χρηματοπιστωτικές αγορές (ομαλή λειτουργία των αγορών χρήματος και κεφαλαίου) αλλά και την οικονομία γενικότερα, όσο και για την αποτελεσματικότητά της. Το λειτουργικό πλαίσιο για την εφαρμογή της ενιαίας

Ολες οι συναλλαγές μιας χώρας που γίνονται με τον υπόλοιπο κόσμο, οι οποίες συμπεριλαμβάνουν τόσο τις εμπορικές όσο και τις χρηματοοικονομικές ροές της, καταγράφονται στο Ισοζύγιο Πληρωμών ή αλλιώς στο Ισοζύγιο Εξωτερικών Συναλλαγών. Μέρος του Ισοζυγίου Εξωτερικών Συναλλαγών, και μάλιστα το σημαντικότερο για την οικονομική πορεία της χώρας, αποτελεί το Ισοζύγιο Τρεχουσών Συναλλαγών της. Το

Η Παραγωγικότητα ορίζεται, ως η σχέση (ο λόγος) που υπάρχει μεταξύ του παραγόμενου προϊόντος (εκροές) και των συντελεστών παραγωγής (εισροές), οι οποίοι χρησιμοποιήθηκαν για την παραγωγή τους.  Αναλυτικότερα, η παραγωγικότητα του συνόλου της 0ικονομίας σε μία χώρα, προκύπτει από τη διαίρεση του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος (ΑΕΠ), με το σύνολο των συντελεστών παραγωγής (έδαφος, εργασία, κεφάλαιο),

Μια σύντομη ιστορική πορεία της δραχμής      Η πορεία, την οποία ακολούθησε η δραχμή, από της συστάσεως του ελληνικού κράτους, μετά την απελευθέρωση από την οθωμανική κατοχή, είναι η παρακάτω:      Το διάταγμα 8/20 Φεβρουαρίου του 1833 επί βασιλείας Όθωνος αντικατέστησε  το Φοίνικα και καθιέρωσε ως εθνικό νόμισμα τη δραχμή, η οποία συνίστατο από 9

    Οι  Επενδύσεις, κυρίως, μαζί με την Κατανάλωση , αποτελούν σε οποιαδήποτε χώρα, τον κύριο παράγοντα δημιουργίας και αύξησης του εθνικού  πλούτου και συνεπώς, συμβάλουν  στην αύξηση του εισοδήματος των πολιτών, δεδομένου ότι αποτελούν τον κορμό της Συνολικής Ζήτησης της Οικονομίας. Επομένως, τη δυνατότητα που έχει κάποια χώρα ώστε να προσελκύει ξένες άμεσες επενδύσεις, αποτελεί

Ο κύριος δείκτης μέτρησης της οικονομικής δραστηριότητας μιας χώρας είναι το Εθνικό της Εισόδημα ή το  Εθνικό της Προϊόν. Θα πρέπει να γνωρίζουμε εξαρχής ότι, το Εθνικό Εισόδημα, το Εθνικό Προϊόν και η Εθνική Δαπάνη, μεγέθη με τα οποία αναφερόμαστε στη συνέχεια, είναι ίσα οικονομικά μεγέθη (ταυτόσημα), εφόσον χρησιμοποιούμε κατά τη μέτρησή τους την ίδια

Όπως είναι γνωστό στους οικονομολόγους, για τη μέτρηση του Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος (ΑΕΠ) χρησιμοποιούνται τρεις μέθοδοι, οι οποίες είναι αλληλεξαρτώμενες  και οδηγούν στο ίδιο αποτέλεσμα. Η πρώτη είναι εκείνη που χρησιμοποιεί ως βάση την Παραγωγή και μετρά την προστιθέμενη αξία ή τα παραγόμενα τελικά αγαθά και υπηρεσίες, η δεύτερη είναι εκείνη που χρησιμοποιεί ως βάση

Η διανομή του εισοδήματος που παράγεται σε οποιαδήποτε χώρα, επηρεάζει άμεσα το εύρος της κοινωνικής της  συνοχής αλλά και τις κοινωνικές ανισότητες και κατά συνέπεια, επηρεάζει το μέγεθος της ευημερίας των πολιτών της. Επομένως, η διανομή του εισοδήματος εκφράζει την ποιοτική διάσταση του επιπέδου ζωής και ευημερίας της κοινωνίας  στο σύνολό της. Έτσι, όσο μεγαλύτερο

Με αφορμή την παγκόσμια ημέρα της Αποταμίευσης που γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 31 Οκτωβρίου, σε ανάμνηση της ίδρυσης, κατά  την ημερομηνία αυτή, του Διεθνούς  Ινστιτούτου Ταμιευτηρίων στο Μιλάνο, δημοσιεύεται το άρθρο μου αυτό, ακολουθώντας  το μήνυμα που εκπέμπεται, ότι δηλαδή «Η Αποταμίευση συμβάλλει στο ατομικό και γενικό καλό». Εξαρχής, οφείλω να διευκρινίσω, ότι αποτελεί ίσως