Uncategorized

Ο ρυθμός ανάπτυξης της Οικονομίας μας – σε συνέχεια της αναπτυξιακής πορείας του 2017 κατά 1,4%, έναντι προβλεπόμενης αύξησης κατά 2,7% – επιταχύνθηκε το 2018 και εκτιμάται ότι θα κλείσει το 2018 μεταξύ 2 και 2,2% του ΑΕΠ, χάρη στο δυναμισμό του τουρισμού και των εξαγωγών που έφτασαν σε αρκετά υψηλό επίπεδο, αντιστοιχώντας στο 34% […]

Είναι σύνηθες το φαινόμενο να παρουσιάζονται διαφορετικές τιμές σε ίδια προϊόντα και υπηρεσίες από χώρα σε χώρα, τόσο μεταξύ των χωρών αυτών που έχουν διαφορετικό βιοτικό επίπεδο όσο και μεταξύ εκείνων που βρίσκονται στο ίδιο περίπου βιοτικό επίπεδο. Όπως είναι γνωστό, οι τιμές των συντελεστών παραγωγής (Κεφάλαιο – Εργασία – Έδαφος), δηλαδή οι πρώτες ύλες,

Η ανταγωνιστικότητα του τουριστικού προϊόντος της κάθε χώρας είναι συνάρτηση της ποσότητας και κυρίως της ποιότητας της προσφοράς του, σε σχέση με την τιμή του παρερχόμενου προϊόντος, σε συνθήκες έντονου διεθνούς ανταγωνισμού. Το τουριστικό προϊόν περιλαμβάνει τις ξενοδοχειακές – σε κτίρια και εγκαταστάσεις – υπηρεσίες, τις επισιτιστικές υπηρεσίες, τις μεταφορικές υπηρεσίες, τις υπηρεσίες πρακτόρευσης (Tour

Με τον όρο ανεργία εννοούμε την κατάσταση στην οποία βρίσκεται κάποιο άτομο, όπως π.χ. ένας πτυχιούχος Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης, ένας απόφοιτος Λυκείου, ένας εργάτης, ένας τεχνίτης, κλπ., οι οποίοι, ενώ θέλουν και είναι ικανοί να εργασθούν, όμως, δεν βρίσκουν εργασία. Σε αντίθεση με την ανεργία, έχουμε την αεργία, όπου παρατηρείται ηθελημένη αποχή από την εργασία, δηλαδή

Η ανταγωνιστικότητα είναι έννοια ευρεία και πολυεπίπεδη, η οποία  διαφέρει κατά περίπτωση, χωρίς ωστόσο, να αποτελεί ένα αριθμητικά μετρήσιμο μέγεθος, όπως π.χ. ο πληθωρισμός, η ανεργία, το ΑΕΠ, κ.ά.  Σύμφωνα όμως με τον ορισμό που έχει υιοθετηθεί από διάφορες  διαδοχικές εκθέσεις του Εθνικού Συμβουλίου Ανταγωνιστικότητας και Ανάπτυξης (ΕΣΑΑ), η ανταγωνιστικότητα ορίζεται ως η «ικανότητα διατήρησης

Το κύριο ή θεμελιώδες οικονομικό πρόβλημα που αντιμετωπίζει κάθε κοινωνία και από το οποίο, συνήθως, προέρχονται και τα άλλα οικονομικά προβλήματα, είναι το πώς θα μπορέσουν οι άνθρωποι να ικανοποιήσουν τις απεριόριστες ανάγκες που έχουν, σύμφωνα με τα περιορισμένα μέσα που διαθέτουν. Δηλαδή, το κύριο οικονομικό πρόβλημα κάθε κοινωνίας προέρχεται από τη διαφορά που υπάρχει

Η επιλογή των «εργαλείων», δηλαδή των μέσων ή πράξεων άσκησης Νομισματικής Πολιτικής, μακροχρόνια και βραχυχρόνια, απασχολεί διαρκώς τις νομισματικές αρχές παγκοσμίως, τόσο για τις επιπτώσεις της στις χρηματοπιστωτικές αγορές (ομαλή λειτουργία των αγορών χρήματος και κεφαλαίου) αλλά και την οικονομία γενικότερα, όσο και για την αποτελεσματικότητά της. Το λειτουργικό πλαίσιο για την εφαρμογή της ενιαίας

Ολες οι συναλλαγές μιας χώρας που γίνονται με τον υπόλοιπο κόσμο, οι οποίες συμπεριλαμβάνουν τόσο τις εμπορικές όσο και τις χρηματοοικονομικές ροές της, καταγράφονται στο Ισοζύγιο Πληρωμών ή αλλιώς στο Ισοζύγιο Εξωτερικών Συναλλαγών. Μέρος του Ισοζυγίου Εξωτερικών Συναλλαγών, και μάλιστα το σημαντικότερο για την οικονομική πορεία της χώρας, αποτελεί το Ισοζύγιο Τρεχουσών Συναλλαγών της. Το

Η Παραγωγικότητα ορίζεται, ως η σχέση (ο λόγος) που υπάρχει μεταξύ του παραγόμενου προϊόντος (εκροές) και των συντελεστών παραγωγής (εισροές), οι οποίοι χρησιμοποιήθηκαν για την παραγωγή τους.  Αναλυτικότερα, η παραγωγικότητα του συνόλου της 0ικονομίας σε μία χώρα, προκύπτει από τη διαίρεση του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος (ΑΕΠ), με το σύνολο των συντελεστών παραγωγής (έδαφος, εργασία, κεφάλαιο),

Μια σύντομη ιστορική πορεία της δραχμής      Η πορεία, την οποία ακολούθησε η δραχμή, από της συστάσεως του ελληνικού κράτους, μετά την απελευθέρωση από την οθωμανική κατοχή, είναι η παρακάτω:      Το διάταγμα 8/20 Φεβρουαρίου του 1833 επί βασιλείας Όθωνος αντικατέστησε  το Φοίνικα και καθιέρωσε ως εθνικό νόμισμα τη δραχμή, η οποία συνίστατο από 9